اشعار امیر پازواری/ زیباترین اشعار کوتاه پر احساس عاشقانه مازندرانی

اشعار امیر پازواری را برای شما دوستان قرار داده‌ایم. شیخ العجم امیر پازواری معروف به امیر الشعرا و امیر مازندرانی و با تخلص امیر شاعر و عارف نامی مازندرانی که در طبرستان به کسب علم پرداخت. وی از پیروان شیعه دوازده‌امامی بود. عمدهٔ شهرت وی به واسطه اشعار عاشقانه و عارفانه است. یکی از روایاتی که در مورد اوست این مطلب است که او پس از تصرف مازندران به دست شاه عباس صفوی به وی پیوست و از شاه القابی دریافت کرد.

دوبیتی‌ها

سی وٰارْ بِهْ بِلِنْدیمِهْ، سی وٰارْ بِهْ کُوتٰا

سی وٰارْ بِهْ کِشْتی بیمِهْ، سی وٰاریٰ مُولٰا

سی وْارْ بِهْ دِرْیُویِ اَحْمَرْ بیمِهْ مُولٰا

سی وْارْ بِهْ خِشْکی خٰاکِ سَرْ هُوینٰا پٰا

سَرْ زَرّینْ کِلٰا دٰارْنِهْ مِهْ سُورِهْ بٰالٰا

اُونْ زَرّین کَلٰا مَخْمِلْ هِنْدی بِرٰازٰا

تِنِهْ هَرْوَرِ زِلْفْ رِهْ کِهْ وٰاوَری وٰا

نازِکْ گِلِهْ دیمْ، جٰانْهٰا تِنِهْ فِدٰابٰا

مِنْ بَمِرْدِهْ رُوزْ خٰاکْ رِهْ سَرْ پٰا شِسْتیمٰا

یَقینْ دُوّمِهْ کِهْ فٰاتِحِهْ خُونِسْتیمٰا

چِکاوِکْ پیون ویهٰارْ سِرٰاوِسْتیمٰا

فَلِکْ رِهْ بَئوُ چی بِهْ دِلْ دٰارِسْتیمٰا

صِرٰاحی گِرْدِنْ مُونِنْدِ مٰاهِهْ کیجٰا

گِرْدِنْ یَخِهْ‌پُوشْ وُ بی‌قِبٰاهِهْ کیجٰا

سِرِهْ مِجِنِهْ چی سَرْ بِرٰاهِهْ کیجٰا

عٰاشِقْ کِشِهْ وی (وِهْ) خُودِشْ گِوٰاهِهْ کیجٰا

مِثْلِ مَسًهْ گُوکی دٰایِمْ چٰاقِهْ کیجٰا

گٰاهی بِهْ یَیْلٰاقْ، گٰاهی قَشْلاقِهْ کیجٰا

عٰاجِهْ گِرْدِنْ وی چی اِسْپِهْ سٰاقِهْ کیجٰا

خُوبُونْ پِرْنِهْ، وَلی کِهْ طٰاقِهْ کیجٰا

واهْ کاکِلْ مشکین به گردِ عِذارکِت

چون من کشته پشته هر پلی هزارکتْ

سیم پلّهْ ره گرْبَزْه پیچ و تارکتْ

دوُمِ نظرِ عشق به ته لو، طرارکتْ

دُومِهْ دِچِشْمُونِ تِهْ، ابرو هِلالْ کِتْ

شوُ وُ روُزنِئو، کِهْ شُو وُ روُزْ بِهْ سٰالْ کِتْ

واه که دل به دوم ته پری رخسارکتْ

مِنِ روشنه روز و شو، حال به حال کتْ

زَنْگی دیمه گرد گله باغ بزو تخت

یا زاغْ بهِ گِلِ وَلگْ، منقار بزو ئه سخت

امیر گِنِهْ: یاری هکنه منه بخت

دوست ره بوینم مه کشه هاکشه رخت

مشکی به ته دوش کلا بزوئه چی سخت

یا زنگی به گِلِ افتو هپاته رخت

امیر گِنِهْ: طالع که من دارمه این وخت

نلّنه فلک، دوس گنه ورکشی رخت

مَجْنُونْ صِفِتْ گِرْدِسْمِهْ هِوایِ شِهْ دوُسْتْ

(دَ) کِتْمِهْ شَهْرْ بِهْ شَهْرْ، کُوچِهْ، شَیدٰای شِهْ دوُسْتْ

بَدیمِهْ روُیِ چِهْرِهْ، صِفٰایِ شِهْ دوُسْتْ

نَدیمِهْ خُوبی کَسْ‌رِهْ هَمْتٰایِ شِهْ دوُسْتْ

اَمیرْ گِنِهْ سَر دٰارْمِهْ، شَیدای شِهْ دوُسْتْ

جان وُ دِلْ و دینْ دِمًهْ بِهٰایِ شِهْ دوُسْتْ

کَسْ نییِهْ نِدٰارِهْ وی هِوٰای شِهْ دوُسْتْ

بَنْدِهْ جٰان وُ دِلْ دِمًهْ بِرٰایِ شِهْ دوُسْتْ

اَمیرْ گِنِهْ تِهْ عِشْقْ هَکِرْدِهْ مِرِهْ مَسْتْ

مِهْ جٰان وُ دِلْ‌رِهْ یِکْ‌بٰارْ نییٰارْ نی شِهْ دَسْتْ

مَجْنُونْ صِفِتْ گِرْدِ مِهْ، شَیْدٰایِ سَرْمَسْتْ

گَوهِرْ گِلِهْ دیمْ رِهْ تا بییٰارِمْ (بییورِمْ) شِهْ دَسْتْ

گِلِ من بنه روز دکاشتمه شه دست

هر روزه او دامه، من به شه دست

بُورده بشکفه، غنچه بیاره مه دست

بورده ناکس دست و نیامو مه دست

دٰارْمِهْ دِشِشِ مِهْرْرِهْ مَشْتْ

سِهْ‌رِهْ بییٰابُونْ بِشْتِمِهْ یٰا سَگِ لَشْتْ

فِرْدٰا عَرِصٰاتْ بُونِهْ قِیٰامِتِ دَشْتْ

سِهْ‌رِهْ هَفْتْ یَقینْ دٰارْمِهْ، دِوٰازِهْ‌رِهْ هَشْتْ

اَمْروُزْ بَدیمِهْ سَرْ دَکِرْدْ چٰادِرِ عاٰجْ

گِلْبَنْدی جِمِهْ دَکِرْدِهْ، شبیهْ وِلٰاجْ

یَئوُتِّهْ (بَئوتْمِهْ) کِجِهْ شُونی، مِنِهْ سَرِ تٰاجْ؟

بَوتِهْ کِهْ چی کٰارْ داٰرْنی، مِنْ شوُمِّهْ وِلٰاجْ

بِلْبِلْ صِفِتْ بَدیمهً هِواٰی تِهْ رُخْ

نَدیمهْ دَستِهْ گِلْ رِهْ هَمْتٰای تِهْ رُخْ

ماه وُ سِتارِهْ هَرْ دِ گُمراٰیِ تِهْ رُخْ

مِنْ کیمِهْ نِکِمّهْ جٰانْ فِدایِ تِهْ رُخْ

شیرینْ خَنْدِهْ تٰا لَعْلْ رِهْ عَقیقْ جِدٰا کِرْدْ

خِتِشْتِهْ شیرینْ، مِهْ دَسْت وُ پارِهْ وٰا کِرْدْ

دَرِ گَنْجْ رِهْ واٰ کِرْدوُ شِهْ وَرْ بِهٰا کِرْدْ

بِسْیٰارْ مِنِهْ سُونْ، شِهْ سَر وُ جاٰنْ فِدٰا کِرْدْ

سه‌بیتی‌ها

شیرْرِهْ دیمِهْ آتِشْ وَشِنْ گُو شِکٰارْ کِرْدْ

زِلْفْ‌رِهْ دیمِهْ بِهْ آتِشِ دیمْ گِذٰارْ کِرْدْ

خُورْدیمِهْ، خُفّٰاشْ دیمِهْ بِهَمْ کِنٰارْ کِرْدْ

بِلْبِلْ دیمِهْ بِهْ شٰاخْ زِمِسْتُونْ ویهٰارْ کِرْدْ

هَرْ سٰالْ دِ ویهٰارْ دیمِهْ، یِکی گِذٰارْ کِرْدْ

هَرْ مٰاهْ دِ هِلٰالْ دیمِهْ یِکی مِدٰارْ کِرْدْ

اَمیرْ گِنِهْ:‌ای نٰامُسَلْمُونِ کٰافِرْ

رَحْمی بَکِنْ وُ دَرْدمِهْ دَرْمُونْ بِیٰاوَرْ

شَهْرْ نییهْ تِرِهْ، دِنِهْ بَوْمْ بِهْتِهْ شَهْرْ

دَرْ نییهْ تِرِهْ، دُوشْ هٰا زِنِمْ به تِهْ دَرْ

هَرْ چَنْ خُونی بُوْم، خُونْ بِکَرْدْ بُومْ بِهْ تِهْ دَرْ

تِهْ دِلْ رِهْ مَگِرْ بی‌رَحْمْ بِسٰاتِهْ دٰاوَرْ

دُوسْتْ‌رِهْ دیمِهْ کِهْ دیرُو کَمُونْ دٰاشْت‌وُ تیرْ

بِرٰازِّنی شه زِلْف وُ گِلْ هٰا کِرْدِهْ شیرْ

گِتْمِهْ: چِهْ کَسی مَسِّهْ چِشْ، چیرهْ خِجیرْ؟

گِتِهْ: اُونْمِهْ کِهْ مِنِهْ دینْ دٰارْنِهْ (دارنی) اَذیرْ (اَزیر)

اَمْروُ بُوْردِمِهْ، مِهْ دِلْ خِرهْ اتّٰا تیرْ

بٰالٰا بِلِنْ تَرْکِشْ دَوِسْتْ، هُورِسِتٰا، دیرْ

قَدْ سُورِهْ، دِهُونْ میمِهْ، کِلٰالِهْ تِهْ بُورْ

دیمْ خُورِهْ، لَبُونْ لَعْلِهْ، تَنْ سُونِ کٰافُورْ

چِشْ مَسِّهْ، اَبْروُ هَرْ گُوشِهْ دٰارْنِهْ صَدْ شُورْ

سُو آلِهْ قَمِرْآسٰا، بَدینی مِهْ نُورْ؟

کَتْمِهْ مِنْ تِنِهْ یٰاسِهْ جِهْ مُونِنْدِ مُورْ

تِهْ یٰاسِهْ مِرِهْ کِرْدِهْ سَرْ تٰا بِهْ پَیْ عُورْ

مِرِهْ وِنِهْ ته کیچهْ دِکُونْ بسازم،

دریمِ سِرِهْ کوشکْ و ایوونْ بسازم،

شه دِل وُ تنه دِلْ‌رِهْ یکسُون بسازم،

کافروچه گونْ‌رِهْ مسلمون بسازم،

گِتْمِهْ مَسِّهْ چِشْ! با تُو چه سُونْ بسازم؟

گِتی: بَندویی خٰواهْ کُشِمْ، خواه نَوازِمْ

امیر گنه: حوری رَوِش، ماهِ تایونْ

بَتُونّی نِهِلْ عِشْقْ بَورِهْبه پایُونْ

چنْ حرفِ حقیقت نَقْلْ دارْمهْ یارونْ

نَیارْمِهْ گِتِنْ، سرِّ حقّْ دارمه یارونْ

دندونْ درّ و لوُ، چه طبقْ دارمه یارونْ!

اونْ پُلِ صراطْ، تَرسِ حقّْ دارمه یارونْ!

امیر گنه: مِهْ تاج سَرْ! مه دِلُ و تَنْ!

من نتومّه ته عشق ره شه دل هَیتن

دوستْ شه سرخه گِلْ سر وَنوشه پیتن

یا گروهْ گروهْ، گِلْ به گِلْ سرْ ریتنْ

یا جیگرِ سوته ره به مشکْ آمیتن

خطّه آیینه خطا، یا مونگْ برابر ریتن

ته بندومه تا مه استخون (هسّکا) بَپیسْتِن

منه جان! تویی، بی‌جان نتومّه زیستن

بسا این‌که حقیرْمِهْ وُ نَتومّه زیستن

با این رَنْگِنٰا چِشْ نَتومّه گریستن

منکه رَنْگِنٰا چِشْ نتومّه گریستن

مه جان چی امید دارمه من شه بزیستن

چی وا (چی بو) بَمِردْ بومْ ته عشقِ وَرْمن‌ای هو

بَتُومِّه دییِنْ شِه مَرگ، نَتُومِّهْ بی تو

جانْ دونّه که چی جانْ بَکنّیمهْ بی تو

دیده دونّه چی خینْ بَشِنیمّهْ بی تو

حقّْ دُونّه که رُسوایِ دَنیمِهْ بی تو

اَلْقِصّهْ که این عالمْ دِنیمهْ بی تو

امیر گنه: مه کار چه منصور و دار بو

بسوته تن و بَلمْ هوا دیار بو

نَونهْ فلک ره هچّی اختیار بو

اون که کرده‌یِ حقِّ دستِ جبّار بو

فلک گردِ، شِهْ چَلْ، شو و روز به کار بو

سرتاسر عالم فلک ره این کار بو

چهاربیتی‌ها

وَالشَّمْسُ تِنِهْ چیروُئِهْ وَ ضُحیٰهٰا

یٰا قُرْصِ قَمِرْ مُونِنْ اِذٰا تَلیٰهٰا

دَنْدوُنْ سینِ «یٰاسینهْ» دِ زِلْفوُنْ طاهٰا

اَمیرْ بِهْ هَمینْ تُو پَیْ بَورِدْ بِهْ جٰاهٰا

تٰا ایزِدْ بِنٰا کِرْدْ، بِنِمٰا سِمٰاهٰا

بِنٰا هُو نِیٰا وَالْاَرْضِ، مٰ سِواهٰا

بِسٰا تِهْ تِنِهْ چیرِهْ اِذٰا سَجیٰهٰا

فِلِکْ کِرْدِهْ هَمی اَحْسَنْ اِذٰا یغشیٰهٰا

چِه مُونْگ وُ چِهْ خُورتیجِهْ، چِهْ روشِنْ روُجا

چِهْ حورُ وُ چِهْ پَریْ وُ چِهْ آدِمیزٰا

خُوبونِ جِهُونْ یُوسِفِهْ بٰا زُلیخٰا

حَیْروُنْ بِهْ تِنِهْ خٰال وُ خَطْ، آفرین بٰا

لَیله‌القدر شُو بییهْ مٰارْتِرِهْ زٰا

بِزا مٰارْ تِرِهْ، عَرشِ خِدٰا هُویدٰا

شِرابِ الطّهوُرْ بییه کِهْ مٰارتِرِهْ دٰا

فِرِشته دٰایِهْ بییهِ، شُورُوزْ تِرِهْ پٰا

دَرْآمُو ویهار و خُورْ بَئیتِهْ بٰالا

مِهْ دُوسْتِهْ کِهْ نُوجُوُمِهْ دَکِرْدِهْ وٰالا

یٰا شٰاهِ مَرْدوُنْ هٰادی مِنِهْ دِلِ وٰا

قَلِندرْ آسٰا دُوسْتْ رِهْ بِیوُرِمْ شِهْ جٰا

بَویْن کِهْ چِهْ سُونْ خِدْرِهْ بیُورْدْمِهْ تِه لا

گَشتْ بَکِردِمِهْ تِهْ وَرْ هَمِهْ جا سَرْتا پٰا

شیمِهْ گِلِهْ بٰاغْ کِهْ دَرْرِهْ هٰا کِنِمْ وٰا

دَستْ گیتی، قَسِمْ خِردی اِرْوٰاحِ بٰابٰا

امیرْ گِنِه تا چَندْ مِجِمْ وٰایی تِهْ وٰا؟

اونی وَرْمِجِمهْ کِهْ نِدایی مِهْ وٰا

اِسا شَونی مِهْ سُوتِهْ دِلْ هٰا کِنی وٰا

سی اِشْتِرْ غَمْ بٰارْ آوَرْنی (اییٰارْنی) هادی جا

هَرْ کَسْ کِهْ مِنِهْ حَقْ‌رِهْ سَرْمٰالِنّی پٰا

اُمیدْ دٰارْمِهْ کِهْ حقّْ بَرِسی بِهْ شِه جٰا

اُونْوَخْت کِهْ تِرهْ جٰانِهْ خِدٰا مِرِهْ دٰا

هَفتْ سالِ پیشتِرْ تِهْ بُو رهْ اییارْدِه یی، وٰا

اَمیرْ گِنِه: منه دوستْ خُوشْ حٰالِهْ یٰانا؟

هَمونْ اَوِّلِ حُسْن وُ جِمٰالِهْ یٰانٰا

مَسِّهْدِ نَرْگِسْ، سِرخِ گِلْ آلِهْ یٰانا؟

سُوآلْ مَشْتِهْ مُونْگْ، بَرْفِهْ هِلٰالِهْ یٰانا؟

نَشْکُفْتِهْ گِل وُ خُرِّمْ بِهْارِهْ یٰانا؟

حُوری صِفِت وُ پَری رُخْسٰارِهْ یٰانا؟

ئُویِ زِمْزِمْ آسٰا بِزِلٰالِهْ یٰانا؟

دَنْدوُنْ دُرّ وُ لوُ عَقیقِ لٰالِهْ یٰانا؟

پنج‌بیتی‌ها

گِلِ دَسْتِهْ شِهْ غُنْچِهْ‌یِ لٰامْ‌رِهْ وٰا کِرْدْ

عَقیقِ یَمِنْ خُودِشْ اُونِهْ کِهْ وٰا کِرْدْ

یٰارُونْ بَوینینْ کَجِهْ فَلِکْ چِهٰا کِرْدْ

اینْ دُرِّ مِکٰانی رِهْ بِهْ کٰانْ جِدٰا کِرْدْ

شٰاهِ حَوِشْ (حَبِشْ) کِهْ مُلْکِ چینْ‌رِهْ مأوٰا کِرْدْ

بَئیتِهْ عَرٰاقینْ‌وُ رُوبِهْ خِتٰا کِرْدْ

اِشٰارِهْ بِهْ شِهْ لُو، دِخِشْ‌رِهْ اَدٰا کِرْدْ

اَدٰای دِخِشْ، دَرْدِ مِرِهْ دِوٰا کِرْدْ

تِهْ تابُونْ خُورْمِرِهْ بَیْتِهْ بی ضِیٰا کِرْدْ

یٰا دِ هَفْتِهْ مُونْگِ دیمْ‌رِهْ بی صِفٰا کِرْدْ

اَمیرْ گِنِهْ: مِنْ فِکْروُ خیٰالِمِهْ اینْ دَرْدْ

مِرِهْ کِهْ دِشِشْ ویسِّهْ، یکی نیٰاوَرْدْ

مِهْ زَرْدی زَرْدیجُوئِهْ، بَلْکِهْ اَفْزوُنْ زَرْدْ

مِنْ گَرْدْتِرینْ گَرْدِمِهْ، تِنِهْ لینگِ گَرْدْ

بَتِرْکِسِّهْ دِلْ دٰارْمِهْ، تِنِهْ عِشْقِ دَرْدْ

دِلْ کِهْ دَرْدْ کِنِّهْ، وٰاضِحْ بُونِهْ (اَزْ) رُویِ زَرْدْ

مِهْ دیمْ شَنْبِلیِهْ، گَرْ نَوّوِهْ عِشْقِ دَرْدْ

لٰا وَاللّهْ کِهْ مِهْ گُونِهْ چِنینْ بَوّوِهْ زَرْدْ

فَلِکْ اَفْسُونْ گِرِهْ، هٰا کِرْدْ مِهْ دَمْ‌رِهْ سَرْدْ

اِنْشٰالّٰا فَلِکْ زَمینْ بَخِرْدْ، بَوّوِهْ گَرْدْ

چیوٰا (چیبُو) کِهْ مِنْ بَوْوِّمْ تِهْ نُو خُونِه‌یِ دَرْ؟

تٰا تُو دَرْ بِئی، تَکْیِهْ کِنی بِهْ مِهْ وَرْ

چیوٰا (چیبو) کِهْ مِنْ بَوْوِّمْ تِهْ گِلُونِه‌یِ زَرْ؟

دٰایِمْ خِت وُ خُو کِرْدْ بُومْ دِ وٰارِنْگِ وَرْ؟

دُوسُتْ یُوسِفِ چیرِهْ، یُوسِفْ تُومْ هَمْ خِجیر تِرْ

خُوونِهْ خِجیرْبُو، خٰاکْ بِهْ خِجیریِ سَرْ

اَیْ وٰاکِهْ گِذِرْ کِنّی بِهْ آمِلِ شَهْرْ

پَیْغُومْ بَوِرْ بِهْ یٰارْ، بی بَفٰا، دِلْ آزَرْ!

تِهْ بَنْدوُ مِهْ تٰا گِذِرْ بِهْ کُوهْ کِنِمْ سَرْ

تِهْ رَهیمِهْ تٰا مِرْغْ بِهْ دِرْبُو شَنِّهْ پَرْ

اَمیر گِنِهْ تِهْ وَرْشُومِّهْ مِنْ اینْشَهْرْ دَرْ

کَهُو دِلْ کَهُو جُومِهْ‌رِهْ بَیْرِهْ آذَرْ

مِجیکِ جٰادُو آسٰا، سَنُونِهْ مَگِرْ

کِهْ مِهْ کِشْتِنِ وَرْ، هٰا کِرْدی بِرٰابِرْ؟

فِرْدٰا عَرِصٰاتْ شُومِّهْ بِهْ دٰاوَرِ دَرْ

چٰاکْ زَمِّهْ شِهْ جُومِهْ‌رِهْ زِپٰایْ تٰا سَرْ

مِرِهْ پِرْسِنْ اینْ شَهْرْ کیِهْ تِهْ دِلٰازَرْ

گوُهِرْ گِمِّهْ، گُوهِرْ گِمِّهْ، گِمِّهْ گُوهِرْ

ته طرّه کان نمکه، فتنه‌ی شهر

جلای ماه دارنه و سوزش آذرْ

اَمیرْ گِنِهْ: بٰالٰا بِلِنْ، چیرِ خُورنیرْ

سی‌اَحْسَنْ بِهْ اُونْ مٰارْ کِهْ هِدٰا تِرِهْ شیرْ

سَبْزِهْ دیمِهْ چٰادِرْ بَزِهْ سٰایِهْ‌بُونْ شیرْ

آهُو دِهوُنِ شیرِ چَرِنْ سُنْبُلِهْ سیرْ

سِهْ سَرْ، سِهْ دِهُونْ، نِهْ زِبُون‌وُ یِکی میرْ

اَلّهْ نَسُوزِهْ اُونْ چِشْ، بَدییِهْ تِهْ چیرْ

بَزُویی مِرِهْ تیروُ اَیی زَنّی تیرْ

اُونْ تیرْ زَنّی کِهْ مِنْ بَوِرْزیتمْ تِهْ میرْ؟

بَخِرْدْمِهْ تِهْ چٰاچی کَمُونْ عِشْقِ تیرْ

اُنْ تیرْ تِهْ شِهْ، میرْمِهْ‌وُ وَرْزِمِهْ تِهْ میرْ

اَمیرْ گِنِهْ آرٰامِ دِلْ، دیده‌یِ نُورْ

شٰایِسْتُوئِهْ تِهْ خِدْمِتْ‌رِهْ هُورْ کِنِهْ، هُورْ

خُلْقِ خِشْ وُ نٰازِکْ بَدِنی، چیرِهْ حُورْ

سیمینْ ذَقِنْ وُ کُوکْ مِجِنْ، دیدِه‌یِ نُورْ

تِنِهْ نَدیینْ، اَنْدی کِهْ دٰارْمِهْ آزوُرْ

رَوزِ مَحْشَرْ، مِرْدِهْ کِنِهْ نٰالِه‌یِ صُورْ

بٰالٰا بِلِنْ، گیسُوکَمِنْ، مٰارُو پِرْ حُورْ

چِشْمِ بَدْ تِرِهْ یٰارَبْ بَمُونِّهْ بِهْ دُورْ

اَرْ کُفْرْ نَوْوِهْ، اُونْکِهْ مُوسیٰ بَدییِهْ طُورْ

مِهْ جٰانْ! مِنْ تِرِهْ نِسْبِتْ کِرْدِمِهْ بِهْ اُونْ نُورْ

شش‌بیتی‌ها

بٰالٰا نَدُوّمِهْ بِهْ اُونْ دِرٰازْ، نِهْ کُوتٰا

زَرْدَسْت وُ، سیمْ تَنْ، بِلُورِ پِیوُنِهْ پا

دُهُوِنْ دِلْبَرْ حُقّوُئِهْ لَعْلْ آسٰا

ریجِنْ قَنْدْ کِلُو، هَرْ گَهْ کِهْ هٰاخِنْدی جٰا

عٰاشِقْمِهْ تِنِهْ سٰات وُ سَنْجی تِهْ پٰا

تِهْ بُو وُ گِلِ بُو بِهْ مِنْ آوَرِهْ وٰا

حُوری بِهْ جَنِّتْ تِهْ چیرِهْ خُو بَدیوٰا

بَکِتْ بییهْ تِنِهْ دَرْگَهْ، تُوهٰادی جٰا

تِهْ دُولِتْ ویهٰارِ خُورْ بَئیرِهْ بٰالٰا

چِنُونْکِهْ دِرْ یُو، صَدِفْ بَئیرِهْ مُولٰا

دَنْدوُنْ صَدِفْ، دیمْ سَرْخِهْ گِلْ، گُوشْ دِلْ‌آرٰا

تِه پِشْت وُ پِنٰاهْ، بُزُرْگْوارْخدایٰا

اگر غمْ کَسِ دلْ رهْ تراکنّیا

هزار پاره شه وسّه مه دل بئیوا

اگر که اسلی جومه ره راجنّیوا

اسا وسّه مه جومه رنگین بئیوا

ای وای به من و وای به من وای مره وا

دیروا (وُو) که منه چش به ته وا بئیوا

هر جا که دوستِ پا برسه یکی سا

اون زمین منه مَکُّوئهْ، گاه و بی‌گا

چیوا (چی بو) دلْ تنه عشق گرفتارْ نئیوا

چی بو که دل بی ته بد یین جا دئیوا

تا پا بکتْ ته کوُ، دیگر جا نشیوا

تا چیرْ ته بَکتْ، مه دیده کس (رهْ) ند یوا

اَمیرْ گِنِهْ:‌ای پٰاکِهْ طَلْعَتْ مِهْ گُوُهِرْ!

سی سٰالْ تَنْ بِهْ خٰاکْ دَووُ، جِدٰا بووُ سَرْ،

تِنِهْ وَنْگْ مِنِهْ خٰاکِ سَرْ هُوکِشِهْ اَرْ

لَبَّیْکْ گِمِّهْ وُ خٰاکِ جِهْ (بِنْ) اِمِّهْ تِهْ وَرْ

خُوئی خِشْ و نٰازِ مِجِشْ، نَرْگِسِ تَرْ

کِهْ بُونِهْ کِهْ دُوسْتْ بییِهْ سَحَرْ دُوسْتِ وَرْ؟

دُوسْتْ خُودْفروشی کِنِّهْ شِهْ عاشِقِ وَرْ

سُنْبُلْ سی هَزٰارْ چینْ شَنِّهْ چیره‌یِ خِرْ

دَپیچِنْ نِقٰابْ، مُونْگْ چیرِهْ، چِشْم‌وُ سَرْ

تٰا آروُمْ بَووِّنْ شَمْسُ وُ قَمِرْ بِهْ اینْ دَرْ

حُوری رَوِشْ، پَری مِجِشْ، روُیِ چُونْ خِرْ

غُلُومِ هِنْدیمِهْ، بَخِری تُوشِهْ زَرْ

اُونْمٰاهْ کِهْ بُورْدِهْ بِهْ تِهْ وٰاهِشْتِمِهْ شَهْرْ

اَیْ مِرِهْ بَوینی چَنْگْ زَنّی تِهْ شِهْ خِرْ

چِشْ بِهِشْتْمِهْ تٰا بُوهَمِهْ سٰالْ اَزْ اُو تَرْ،

دِلِ غِصِّهْ خِرْ، هِشْتِمِهْ سُونِ آذَرْ

تَنْ‌رِهْ وِریجِنْ پٰاکْ بُورِمْ کَیْهُونِ سَرْ،

تٰا تِهْ دَفْتِرِ عِشْقْ‌رِهْ کِنِمْ اَزْنُو بَرْ

اَیْ مِرِهْ مِهْ زِنْدِگی بِیٰارْدی اَگِرْ

هِچّی نَخِرِمْ، خِرِمْ شِهْ زِنْدِگی بَرْ

تُو بَکِتْ مِنِهْ چِشْ بِهْ کَسْ هٰارِشِهْ اَرْ،

یٰا بَکِتْ بِهْ توُ، بٰا دیگری کِنِهْ سَرْ،

رِسْوٰابِهْ تِهْ عِشْقْ، دَکِتْ بُوئِمْ بِهْ آذَرْ،

وَرْزِمْ گُوهِرِ عِشْقْ کِهْ نِزٰائِهْ مٰادِرْ

هفت‌بیتی‌ها

نَدوُمِّهْ مِهْ جٰانْ جِدٰا بُونی بِهْ مِهْ چیرْ

بَسُوتِهْ مِنِهْ دِلْ‌وُ کِبٰابِهْ چُونْ طیرْ

مِنْ شِهْ دَرْدِ عِشْقْ‌رِهْ وینهِ کِهْ بَووِمْ تیرْ

تِهْ دِلْ‌رِهْ کِهْ (ذره) رَحْمْ نییِهْ وینهِ بَووِمْ میرْ

کی گِتْ بُو بِهْ سٰالِ گِرْدِشْ، شٰالْ بَووهْ شیر؟

کی گِتْ بُو کِهْ لَلْ به اَژْدِهٰا بَووهْ چیرْ؟

خَرگُوشْ پَلِنْگِ پِشْتْ هِرِسْتٰا کِنِّهْ سیرْ

کُو کِهْ وَچِهْ بٰازْرِهْ خِرْنِهْ، هٰانَووُ سیرْ

آهُو بِهْ خِتٰا دیمِهْ مَسْ هُورِسْتٰادیرْ

سیمْ طَبَقْ‌رِهْ سِکِّهْ دَچیِهْ خیرْ خیرْ

کُحْلْ بَرْ سَرِ یٰاسَمِنْ هِشِنْدیِهْ شیرْ

خِتٰا بِهْ خِطٰا چینْ بِکَشی دِلٰا زیرْ

چیرِهْ مٰاشٰالّا مُونِّهْ کِلٰاسِنّی نیرْ

یٰا سِرْخِهْ گِلِ سَرْ بِکَشیْ مِشْکِ شیرْ

اونْ حالْ که خِدا اُو کِرْدِهْ آدِمِ خاکْ

مِهْ گِلْ‌رِهْ خَمیرْ هٰا کِرْدِهْ ته غَم وُ واکْ

سَیْلِ دِ چِشْ مه اَنْدی بیُورْدِهْ خاشاکْ

که خارِ مُژِهْ دَوِسِّهْ مه دیدهْ چاکْ

مه دِریویِ دِلْ هرگه که بییِهْ کُولاکْ،

تَرْسِمِّهْ یارِ سَرْ، سَرْنِگُونْ بَوِّه خاکْ

کافورْ بَزوئه تَنْ‌رِهْ، اوُ نکنّه پاکْ

چٰادِرْ دَکِشی سَرْرِهْ، مه سینهْ بُو چٰاکْ

مِرِهْ چوئی اسبْ وَنِنْ، وَرِنْ سویِ خاکْ،

اوُن مَحلّْ تنه عِشقْ به مه جانْ نَوّه پٰاکْ

گِذِرْ بَکِرْدْ، مه ماه به کِلارویِ چٰاکْ

شه هر دِوَرِ زلف‌رِهْ دَرْآوَرِهْ پٰاکْ

فردا عَرصٰاتْ، ایزد شه هٰاکِنِهْ پٰاکْ

هَرْ کَسْ شَرْمْ‌سٰارِهْ، سو آلِ جه دارْنه بٰاکْ

استا بیمه خینُو خرنْ با دِل تنگْ

ترسیمه تلاوَنگ بکنّه «تلاوَنگْ»

برُو منه خاکِ سَرْ، چیرهْ خُورِ رنگْ

نکنْ شه سَرِ می، نزنْ شه سینهْ سَنگْ

اُونطورْ هاکنْ وَنگْ، دشمنْ نشنوئه ته ونگ

تا اُونْ تنگهْ خاکِ دلهْ، دل نَوّهْ تنگْ

دَکتمه غریبی وُ دلْ مه بیّیه تنگْ

اُون داغ و فراقْ، حَسْرتْ بدامه شه چَنگْ

اَسْری که مه چشْ کَلْنهْ سوِنْ این رنگ

اُونْ وَرْ کَلْنهْ که وهْ نییه مه رَنگْ

تا اُو به دریویِ بنْ دَوُو یکی چنگ

حاشا کَسْ نَوا دُولتْ تنه اسبِ تنگْ

ته دُوسْتونْ به گیتی بَکَنّن کلّه ونگ

ته دشمنِ سَرْ دَچینمْ منْ هزار سَنگْ

امیر گنه: آهُو ره دیمه کَردهْ رَمْ

د زلفْ، د گِلْ سَرْ هونیا هزارچَم

د تازه نَرگسْ دارنه خُمارْ لَمالَمْ

بروُ دخشْ هادمْ که غَمْ مه بوّه کَمْ

چنگچی چَنّه زَنّی شه تارْ ره زیل و بَمْ؟

خُمارهْ چشموُنْ ره منْ سرمهْ دَکشمْ

الفْ اَنْدومْ دوستْ! بمردبیمه به ته غَمْ

مگرْ اَژدها سُونْ بَکَشی مرهْ دَمْ؟

خوئی خِشْ، نازه مجش دایم داشته چَمْ

بخونْ مرهْ شهْ چَمْ که مَجمْ به ته چَمْ

مه دیده ره ته یاسه نَمْ هاکرده نَمْ

ته جورْ کَشَمْ، ته رَنْجْ بَرمْ تا بییِه دَمْ

تا خورْ به کَیْهُونْ، اُو به دریو زنّه نَمْ

یاریِ من و تو، نَوُونهْ هچّی کَمْ